Opis
Ci, którzy mówią, że słońce przynosi szczęście, nigdy nie tańczyli w deszczu
Oczywiście zaczęło padać, a Kate, która dawno temu wyjechała z deszczowej irlandzkiej wsi, nie wpadła na to, by zabrać parasol. Znowu pomyślała, że całe jej życie to jedna wielka kpina… Kolejny związek się posypał, a nastoletnia córka raz jeszcze dostała dowód, że jej matka to jedyna osoba na świecie, która nie otrzymała instrukcji, jak dorosnąć.
Najbardziej boli poczucie, że w oczach tych, których kocha, Kate wszystko robi źle. Przecież to nie jej wina, że nigdy nie spotkała tak wielkiej, szalonej miłości jak jej rodzice… Choć nad kobietą ciągle zbierają się ciemne chmury, w deszczowej Irlandii czeka ktoś, kto urodził się z parasolem w ręce. Tylko jak rozpoznać, że to właściwa osoba?
(Źródło opisu https://www.znak.com.pl/ksiazka/pod-oslona-deszczu-jojo-moyes-215198?query=pod%20os%C5%82o )
Opinia
„Pod osłoną deszczu” jest typową powieścią obyczajową. Kate wysyła swoją córkę do rodziców, aby pomogła przy opiece nad chorym dziadkiem, dziewczyna nie jest z tego zadowolona. Musi opuścić swoich przyjaciół i środowisko. Nic jej się nie podoba i ma ochotę uciec do domu, jednak poznanie bliższe dziadków i zrozumienie ich zachowania sprawia, że Sabine już nie chce wracać do Londynu. Szczerze przyznam, że książkę czyta się szybko, ale inne pozycje autorki bardziej przypadły mi do gustu. Opis książki sugerował, że fabuła będzie inna, lecz spotkała mnie niespodzianka, bo jest to historia nie tylko o jednej osobie, ale o trzech pokoleniach kobiet, które mają trudności aby się ze sobą dogadać. Tak jak poznajemy na kartach powieści i z własnego doświadczenia wiemy najlepsza jest szczera rozmowa aby wyjaśnić sobie wszystkie niedopowiedzenia. Czytelnik, który oczekuje po książce romansu może się rozczarować, gdyż jest to typowa obyczajówka, opowiadająca o trudnych relacjach w rodzinie, o niewłaściwie ulokowanych uczuciach, szukaniu miłości na siłę. Fabuła powieści rozwija się bardzo wolno, ale im dalej czytamy tym lepiej poznajemy wszystkie bohaterki i zmieni się nasz stosunek do nich. Jojo Moyes ukazuje nam trzy pokolenia kobiet, trzy różne charaktery i perspektywy oraz trzy połączone ze sobą historie. Autorka potrafi stworzyć nietuzinkowych bohaterów i bardzo ciekawe fabuły, jednak w tej historii czegoś mi zabrakło. Brak w niej większych emocji, szybszej akcji oraz elementu zaskoczenia. Wachlarz osobowości zbudowany przez autorkę jest bardzo dobry. Genialnie dopasowała do siebie różne charaktery postaci, mamy w powieści zbuntowaną nastolatkę, kobietę która szuka na siłę miłości oraz mężczyznę doświadczonego przez życie. Kobiety, które autorka opisuje w swojej powieści dzieli niemal wszystko, ale łączy na pewno irlandzki charakter ducha. Jojo Moyes bardzo dobrze przedstawia nam irlandzkie klimaty, piękne opisy miejsc, codzienność życia. Historia o dorastaniu, relacjach międzyludzkich, sile kobiet oraz o wybaczaniu. Tak jak Moyes ukazuje w swojej historii, czasami mamy coś na wyciągnięcie ręki ale nie dostrzegamy tego i potrzeba nam dystansu do samego siebie aby dostrzec to co jest obok nas. Mimo swojej objętości książkę czyta się szybko, jedynie na początku wydaje się bardzo nudna i troszkę się dłuży, to warto przeczytać do końca. W moim odczuciu jest to powieść smutna, ukazująca jak brak rozmowy, otwartości i niedomówienia stają się przyczyną rodzinnych konfliktów.
POLECAM
Dziękuję wydawnictwu ZNAK za udostępnienie egzemplarza do recenzji.
Autor: Jojo Moyes
Tytuł : Pod osłoną deszczu
Język oryginalny: angielski
Kategoria: literatura piękna
Gatunek: obyczajowa
Forma: powieść
Ilość stron: 456
Rok pierwszego wydania: 2002
Rok pierwszego wydania polskiego: 2022
