sobota, 26 czerwca 2021

Audrey Carlan "Dusza"

 



Opis

Byłam martwa.

Wreszcie ujrzałam, czym jest prawdziwa miłość, uwielbienie i ten rodzaj oddania, które tylko twoja bratnia dusza, twoja druga połowa może ci okazać… dopóki nie zostałam od tego dosłownie oderwana.

Uprowadzona.

Stalker mnie przetrzymywał i prawie nie było nadziei, że zostanę odnaleziona. Wiedziałam, że Chase użyje wszystkich pieniędzy i możliwości, aby mnie szukać nawet na krańcu świata. Znałam jednak potwora, z którym miałam do czynienia. Zbyt wiele lat patrzyłam w oczy czystemu złu, by nie wiedzieć, że moja sytuacja jest tragiczna.

Jeśli Chase szybko mnie nie znajdzie, zniknę na zawsze.

(Źródło opisu https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4819705/dusza )

Opinia

Mimo iż nie czytałam poprzednich części tak książka zrobiła na mnie duże wrażenie. Wciąga od samego początku, autorka bardzo dobrze dopracowała fabułę, a połączenie romansu z thrillerem zdobyło moją sympatię. Niektórzy mogą być zgorszeni i zdegustowani opisami scen seksu ale mi to wcale nie przeszkadzało i nadało powieści pikanterii. Postać stalkera bardzo dobrze dopracowana, jego mroczne monologi przyprawiają człowieka o dreszcze. Książka zawiera w sobie wiele emocji, krew, ból, namiętność i miłość, przeplatają się one w powieści cały czas. Akcja ani na chwilę nie zwalnia, wciąga czytelnika i nie można się oderwać do samego końca. Fabuła nie opiera się jedynie na wątku miłosnym, ale pokazuje co to znaczy prawdziwa przyjaźń, poznajemy również jak wygląda życie osoby prześladowanej, oraz myśli i uczucia osoby prześladującej. Autorka poprzez wyznania stalkera przekazuje nam co nim kieruje, jak został skrzywdzony i jak jego pragnienie posiadania osoby, której pragnie zaślepia go, w jego przekonaniu musi pozbyć się wszystkich osób, które uniemożliwiają mu bycie z ukochaną. Autorka ma bardzo ciekawy styl literacki, potrafi w bardzo zachęcający sposób przedstawić i ująć w słowa to co bohater skrywa głęboko w swym sercu i duszy, i dodać do tego jeszcze swój niepowtarzalny styl. Duży plus za zrównoważone z opisami dialogi, wszystko w najdrobniejszym szczególe dobrze dopracowane, niczego nie jest ani za mało ani za dużo. Bardzo ciekawa i wciągająca fabuła i prosty styl pisarki sprawiają, że książkę czyta się lekko i przyjemnie. “Dusza” to bardzo wciągająca i trzymająca w napięciu historia nie tylko miłosna, która wywołuje w czytelniku nie tylko szybsze bicie serca oraz dreszcz emocji i grozy, ale również zmysłową rozkosz duszy. Niejedna kobieta pragnie poznać mężczyznę idealnego tak jak nasza bohaterka i zaznać pięknej miłości pełnej wyrzeczeń. Autorka przedstawia nam miłość nie tylko partnerską ale również siostrzaną. Koniecznie muszę nadrobić zaległości i przeczytać poprzednie części. 




POLECAM 



Dziękuję wydawnictwu EDIPRESSE  za udostępnienie egzemplarza do recenzji.



  • Autor: Audrey Carlan

  • Tytuł : Dusza

  • Język oryginalny: angielski

  • Kategoria: literatura piękna

  • Gatunek: romans/kryminał

  • Forma: powieść

  • Ilość stron: 335

  • Rok pierwszego wydania: 2015

  • Rok pierwszego wydania polskiego: 2018


wtorek, 22 czerwca 2021

Barbara Tomaszewska "Turnus"

 


Opis

Poszukująca odpowiedzi na dręczące ją pytania Ilona P. posyła swoje alter ego, byłego policjanta Marka Konieczkę, do sanatorium Turnia w Lądku-Zdroju z poleceniem śledzenia swego partnera, którego podejrzewa o romans. Kiedy w ośrodku pojawia się osoba zamieszana w sprawę o kryptonimie „Pociąg”, którą niegdyś zajmował się kapitan Konieczko, wszystko wywraca się do góry nogami.

Wśród zapachu borowiny i muzyki Don Vasyla były policjant staje przed jednym z najtrudniejszych zadań: musi odnaleźć sam siebie. Czy poradzi sobie z nawiedzającymi go – i teren wokół sanatorium – demonami? I jak wpłynie to na Ilonę? Ta często wywołująca śmiech, ale i budząca grozę opowieść pokazuje, że na wiele rzeczy nigdy nie jest za późno.

(Źródło opisu https://novaeres.pl/katalog/tytuly?szczegoly=turnus,druk)

Opinia

Powieść w moim odczuciu napisana jest trochę pół żartem pół serio. Zdarzają się momenty gdy daje do myślenia lecz ogólnie bardzo ciężko mi się ją czytało. Nie jest to zła książka lecz trudno było mi się czasami skupić na treści poprzez nieco ciężki styl w jakim jest przedstawiona historia. Używanie starych określeń słów, które w tych czasach mają swoje lepiej przyswajalne odpowiedniki utrudnia czytanie. Autorka przedstawia nam w książce temat zdrady, trwania w związku bez przyszłości oraz próbę ratowania owego związku poprzez wynajęcie prywatnego detektywa aby otrzymać dowód niewierności. W książce mamy do czynienia z miłością destrukcyjną, czyli on zdradza a ona mimo tego z nim dalej jest. Mimo iż bohaterka Ilona P. wie że jej partner ją zdradza nie jest w stanie od niego odejść, czy nawet wyrzucić go z własnego mieszkania. Tkwi w związku bez przyszłości, ale to wszystko do czasu. Cała akcja toczy się na turnusie rehabilitacyjnym, gdzie poznajemy dużo ciekawych a zarazem przedstawionych czasem w śmieszny sposób osób, a nasz detektyw oprócz udowodnienia romansu ma szanse na wyjaśnienie pewnej dziwnej sprawy z przeszłości. Ta właśnie sprawa jest nadzwyczaj dziwna, do tej pory nie jestem pewna czy były policjant widział duchy czy to było naprawdę. Mam wrażenie że część książki jest z wątkami paranormalnymi, co w ogóle nie pasuje do całości. Autorka przedstawiając nam sanatoryjne klimaty mam wrażenie, że robiła to w sposób prześmiewczy, muszę przyznać że czasami wywoływała u mnie śmiech, nie ma co ukrywać, że opinie o turnusach są takie jak przedstawiono to w powieści. Zabierając się za czytanie spodziewałam się fajnego kryminału, a jednak dostałam miks gatunkowy, troszkę nieudany. Bohaterowie przedstawieni niby z sympatią ale niestety żaden tej sympatii we mnie nie wzbudził. Powtórzę się ale powieść nie jest zła ale niestety dla mnie zbyt chaotyczna i troszkę nie zrozumiała. Sens i przesłanie książki jest dla mnie zagadką.




POLECAM 



Dziękuję wydawnictwu NOVAE RES  za udostępnienie egzemplarza do recenzji.



  • Autor: Barbara Tomaszewska

  • Tytuł : Turnus

  • Język oryginalny: polski

  • Kategoria: literatura piękna

  • Gatunek: kryminał/sensacja

  • Forma: powieść

  • Ilość stron: 416

  • Rok pierwszego wydania: 2021

poniedziałek, 7 czerwca 2021

Eric-Emmanuel Schmitt "Dziennik utraconej miłości"


                                                                                 Opis

Najbardziej osobista książka Érica-Emmanuela Schmitta, autora Oskara i pani Róży

Moja matka nie chciała, żebym tylko żył, chciała, żebym był szczęśliwy.

Mam wobec niej obowiązek szczęścia.

Schmitt, mierząc się ze śmiercią najukochańszej matki, po raz pierwszy wpuszcza nas tak głęboko do swojego świata i dzieli się najbardziej intymnymi uczuciami oraz doświadczeniami.

I tak jak wcześniej Oskar – bohater uwielbianej przez czytelników powieści – pisał listy do Pana Boga, by przygotować się na nadejście nieuchronnego, tak teraz sam autor mierzy się z utratą najbliższej osoby, przelewając swoje myśli na karty książki.

Dziennik utraconej miłości to poruszające świadectwo podróży w głąb siebie, a zarazem uniwersalna opowieść o czułej relacji matki i syna – relacji pełnej miłości, która nie kończy się, nawet gdy tej najbliższej osoby już nie ma.

(Źródło opisu https://www.znak.com.pl/ksiazka/dziennik-utraconej-milosci-schmitt-eric-emmanuel-186315?query=dziennik%20utraconej)

Opinia

Powieść ta skupia się wyłącznie na emocjach jakie przeżywa autor po śmierci ukochanej mamy, przeżywa oz wzloty i upadki a także myśli samobójcze. Autor w swoim dzienniku przedstawia nam uczucia jakie mu towarzyszą. Strata rodzica czeka niestety każdego z nas i nie ma na to reguły, że czym jesteśmy starsi to inaczej to odczuwamy, tak się niestety tylko wydaje, nikt nie jest przyszykowany na śmierć bliskiej osoby. Sięgając po “Dziennik utraconej miłości” wiedziałam, że autor pisze o własnych doświadczeniach dlatego ta książka przysporzyła mi wiele emocji. Autor wspomnienia o mamie ubiera w bardzo piękne i pełne miłości słowa. Dzięki temu dziennikowi możemy poznać jak rozpoczęła się kariera autora, że to mama obudziła w nim miłość do teatru. Utrata bliskiej osoby boli ogromnie, i tak naprawdę nigdy nie można się z tym pogodzić, w sercu zawsze tli się nadzieja, że to może był tylko sen, że jeszcze raz stanie w drzwiach i jeszcze raz będzie można się przytulić, pożartować, usłyszeć dobre słowo. O bolesnej stracie nie da się zapomnieć trzeba nauczyć się żyć bez ukochanej osoby mając cały czas w sercu pamięć o niej i zatapiając się w wspomnieniach. Powieść ta jest bardzo osobistym wyznaniem autora, jego próba oswojenia się ze śmiercią ukochanej matki. Historia ta dotyczy każdego z nas, i niejeden czytelnik znajdzie w niej odzwierciedlenie swojego cierpienia. Poprzez lekturę czytelnik zagląda do głębokich zakamarków duszy autora. Pisarz wspomina również swoje relacje z ojcem, które nie były najlepsze do momentu choroby ojca. Książka pełna bólu, cierpienia i smutku, lecz można powiedzieć, że pomoże w odpowiedzi na pytanie - jak żyć po śmierci bliskiej osoby? Gdy czyta się taki pamiętnik to wówczas zdajemy sobie sprawę, że nie tylko my przeżywamy śmierć bliskich. Łzy nie są oznaką słabości są oznaką miłości, jaką żywiliśmy do zmarłej osoby. W książce jest również mowa o różnych etapach żałoby, jak ją przechodzić i ile trwa, ja jestem zdania że żałobę nosi się w sercu do końca życia. Osoby przeżywające trudny czas po stracie mogą w książce odnaleźć cząstkę siebie.




POLECAM 



Dziękuję wydawnictwu ZNAK  za udostępnienie egzemplarza do recenzji.



  • Autor: Eric-Emmanuel Schmitt

  • Tytuł : Dziennik utraconej miłości

  • Język oryginalny: angielski

  • Kategoria: literatura piękna

  • Gatunek: powieść obyczajowa

  • Forma: powieść

  • Ilość stron: 367

  • Rok pierwszego wydania polskiego: 2021

piątek, 4 czerwca 2021

Lindsay Harrel "Oddać serce"

 

Opis

Megan Jacobs od zawsze marzyła o zdrowym sercu. Całe dzieciństwo spędziła w szpitalach, podczas gdy jej siostra bliźniaczka, Crystal, uprawiała sporty, podrywała chłopaków i dobrze się bawiła. Niestety nawet przeszczep nie pomógł Megan czerpać z życia garściami. Teraz pracuje jako pomocnik biblioteczny i mieszka z rodzicami, marząc o przygodzie, którą przeżyje, „gdy tylko poczuje się lepiej”.

Kiedy otrzymuje pamiętnik swojej dawczyni serca – wraz z listą rzeczy do zrobienia przed śmiercią – postanawia zdobyć się na odwagę i spełnić marzenia nastolatki. Crystal chce dołączyć do niej z własnych powodów, ale Megan z radością przyjmuje jej propozycję jako okazję do naprawienia ich wątłej relacji.

Zwiedzając niezwykłe miejsca rozsiane po całym świecie, siostry wyruszają jednocześnie w głąb siebie, a „żyć naprawdę” może się okazać o wiele większym wyzwaniem niż trudy podróży. 

(Źródło opisu https://dreamswydawnictwo.pl/obyczajowe/oddac-serce,produkt341/)

Opinia

Książka pełna emocji, ukazująca że nie wszystko w życiu układa się tak jakbyśmy tego chcieli. Czasami aby poznać sens życia trzeba zajrzeć głęboko w swoją duszę, Bardzo dobrze przemyślana fabuła, autorka ukazuje nam jak można naprawić relacje między bliskimi osobami, trzeba tylko bardzo tego pragnąć i dążyć do celu nie patrzeć wstecz. Książka jest bardzo przyjemna w odbiorze, porusza trudne tematy i daje czytelnikowi do myślenia nad swoim życiem i nie tylko. Autorka w powieści przedstawia nam siostry Crystal i Megan, bliźniaczki, które mimo iż powinny być blisko ze sobą związane, poprzez chorobę jednej z nich oddaliły się bardzo od siebie. Gdy Megan postanawia wyruszyć w podróż aby spełnić marzenie dawczyni serca, siostra postanawia jej towarzyszyć. Dzięki temu siostry mogą na nowo odbudować swoją bliźniaczą przyjaźń. Przeczytanie powieści może pomóc osobom zagubionym jak odnaleźć swoje “ja”, zrozumieć że każdy zasługuje na drugą szansę, i aby spełnić swoje marzenia trzeba uwierzyć w siebie. Książka opowiada o walce o własne szczęście i życie, ukazuje nam jak przełamać swoje lęki. Autorka przedstawia nam w powieści bardzo ciekawe miejsca i dzięki czytaniu możemy razem z siostrami troszkę pozwiedzać. Autorka uświadamia nam, że aby być odważnym nie trzeba wcale stoczyć walki jako dzielny żołnierz, największym aktem odwagi jest zaakceptowanie siebie i swoich słabości oraz przejęcie kontroli nad swoim życiem, aby nie rządził nim strach. “Oddać serce” to ciepła i wzruszająca opowieść o tym co jest w życiu najważniejsze. Mimo iż mamy do czynienia w książce z podróżami to jest to opowieść, która ma skłonić czytelnika w podróż w głąb siebie. Na pewno możemy w tej historii znaleźć cząstkę swoich problemów i dostrzec to co jest dla nas najważniejsze a jednak odpychamy to na dalszy plan. Czasami jest tak, że szczęście mamy pod nosem ale nie zdajemy sobie z tego sprawy.


                                                                        POLECAM 



Dziękuję wydawnictwu DREAMS  za udostępnienie egzemplarza do recenzji.



  • Autor: Lindsay Harrel

  • Tytuł : Oddać serce

  • Język oryginalny: angielski

  • Kategoria: literatura piękna

  • Gatunek: powieść obyczajowa

  • Forma: powieść

  • Ilość stron: 367

  • Rok pierwszego wydania: 2018

  • Rok pierwszego wydania polskiego: 20219