Opis
Zmagający się ze stresem pourazowym Oxen szukał już tylko spokoju, toteż wyprowadził się do lasu w północnej Jutlandii. Niestety, nie dane mu było odpocząć - został bowiem wciągnięty w mroczną intrygę, za którą stała tajemnicza organizacja, mająca ogromny wpływ na politykę kraju. Wiedza, którą mężczyzna zyskał w wyniku śledztwa, mogła kosztować go życie. Prześladowali go ludzie bardzo potężni, zdeterminowani i bezwzględni. Nie miał innego wyjścia, musiał pozostać w ukryciu. A najlepiej zniknąć.
Sylwestrowa noc, którą spędzał w jednej z szop w pobliżu farmy rybnej, rozpoczyna kolejną serię dramatycznych wydarzeń. Właściciel gospodarstwa, samotny starszy człowiek zwany Rybakiem, wdzięczny za ocalenie życia, proponuje mu pracę i schronienie. Oxen postanawia więc zamieszkać na odludziu. Równocześnie, nie mając złudzeń co do zaciekłości i możliwości ścigających go ludzi, zabezpiecza część dowodów ich zbrodni. Tymczasem po wielomiesięcznych poszukiwaniach byłej partnerce Oxena, Margrethe Franck, udaje się go odnaleźć. Tym samym policjantka nieświadomie wskazuje trop prześladowcom. Były żołnierz ponownie traci swój azyl i znów musi stanąć do walki nie tylko o życie, ale i dobre imię.
Czy Oxen i Margrethe wymkną się ścigającym ich ludziom i rozwiążą tajemnicę okrutnych morderstw? Czy uda im się odkryć tożsamość skrytych w cieniu napastników, którzy mają wpływ na całe państwo?
(Źródło opisu: https://editio.pl/ksiazki/mroczni-ludzie-trylogia-oxen-cz-2-jens-henrik-jensen,mrolud.htm )
Opinia
Niestety ta część nie wzbudziła mojego zainteresowania tak jak poprzednia. W pierwszej części była akcja, coś się działo, w tej części niestety tej wartkiej akcji mi zabrakło. Główny bohater cały czas musi się ukrywać, gdyż posiada obciążające dokumenty wpływowych ludzi. W książce można odnaleźć elementy charakterystyczne dla kryminału, powieści sensacyjnej czy thrillera politycznego. Byłby to kryminał o wiele lepszy gdyby były jakieś bardziej zaskakujące zwroty akcji. Niestety pierwsza połowa książki toczy się leniwie i bardzo ospale, nie potrzebne wcale jest streszczenie w tej powieści jej poprzedniej części. Oxen przedstawiony jest dość dziwnie, bo mimo iż jest po trudnych wojennych przejściach to po przeczytaniu pierwszej części uważałam go za typowego twardziela. W tej części autor przedstawia go dziwacznie jako wyjącego do księżyca i gadającego do ptaków. Przecież jest on doświadczony nawet w działaniu na nerwy „mrocznym ludziom”. Książkę ratuje to, iż jednak Oxen nie daje się złapać i jest w stanie genialnie przechytrzyć ścigających go ludzi. Klimat przedstawiony w powieści jest doskonały, fabuła jest bardzo ciekawa, jednak niestety brakuje wartkiej akcji. Niektóre opisy trochę za długie i nudne. Liczyłam na to, że druga część będzie równie dobra jak poprzednia, niestety moje uczucia są mieszane. Jest trochę dobrej akcji ale niestety na taką objętość książki przeważają bardzo szczegółowe, nudne opisy i niczym. W moim odczuciu jeśli książka jest pisana w tomach, to każda część powinna zamknąć jakiś wątek, a kolejna rozpocząć następny. Plusem dla powieści jest to, że skandynawskie tło bardzo pasuje do mrocznych tajemnic jakie są w niej skrywane. Z reguły nie lubię politycznych kryminałów mają dla mnie za ciężki klimat, jednak pierwsza część była bardziej ciekawa. Mam nadzieję, że autor w trzeciej części sprawi, że nie będę mogła się od niej oderwać, ta przyznam szczerze dokończyłam na siłę.
Zmagający się ze stresem pourazowym Oxen szukał już tylko spokoju, toteż wyprowadził się do lasu w północnej Jutlandii. Niestety, nie dane mu było odpocząć - został bowiem wciągnięty w mroczną intrygę, za którą stała tajemnicza organizacja, mająca ogromny wpływ na politykę kraju. Wiedza, którą mężczyzna zyskał w wyniku śledztwa, mogła kosztować go życie. Prześladowali go ludzie bardzo potężni, zdeterminowani i bezwzględni. Nie miał innego wyjścia, musiał pozostać w ukryciu. A najlepiej zniknąć.
Sylwestrowa noc, którą spędzał w jednej z szop w pobliżu farmy rybnej, rozpoczyna kolejną serię dramatycznych wydarzeń. Właściciel gospodarstwa, samotny starszy człowiek zwany Rybakiem, wdzięczny za ocalenie życia, proponuje mu pracę i schronienie. Oxen postanawia więc zamieszkać na odludziu. Równocześnie, nie mając złudzeń co do zaciekłości i możliwości ścigających go ludzi, zabezpiecza część dowodów ich zbrodni. Tymczasem po wielomiesięcznych poszukiwaniach byłej partnerce Oxena, Margrethe Franck, udaje się go odnaleźć. Tym samym policjantka nieświadomie wskazuje trop prześladowcom. Były żołnierz ponownie traci swój azyl i znów musi stanąć do walki nie tylko o życie, ale i dobre imię.
Czy Oxen i Margrethe wymkną się ścigającym ich ludziom i rozwiążą tajemnicę okrutnych morderstw? Czy uda im się odkryć tożsamość skrytych w cieniu napastników, którzy mają wpływ na całe państwo?
(Źródło opisu: https://editio.pl/ksiazki/mroczni-ludzie-trylogia-oxen-cz-2-jens-henrik-jensen,mrolud.htm )
Opinia
Niestety ta część nie wzbudziła mojego zainteresowania tak jak poprzednia. W pierwszej części była akcja, coś się działo, w tej części niestety tej wartkiej akcji mi zabrakło. Główny bohater cały czas musi się ukrywać, gdyż posiada obciążające dokumenty wpływowych ludzi. W książce można odnaleźć elementy charakterystyczne dla kryminału, powieści sensacyjnej czy thrillera politycznego. Byłby to kryminał o wiele lepszy gdyby były jakieś bardziej zaskakujące zwroty akcji. Niestety pierwsza połowa książki toczy się leniwie i bardzo ospale, nie potrzebne wcale jest streszczenie w tej powieści jej poprzedniej części. Oxen przedstawiony jest dość dziwnie, bo mimo iż jest po trudnych wojennych przejściach to po przeczytaniu pierwszej części uważałam go za typowego twardziela. W tej części autor przedstawia go dziwacznie jako wyjącego do księżyca i gadającego do ptaków. Przecież jest on doświadczony nawet w działaniu na nerwy „mrocznym ludziom”. Książkę ratuje to, iż jednak Oxen nie daje się złapać i jest w stanie genialnie przechytrzyć ścigających go ludzi. Klimat przedstawiony w powieści jest doskonały, fabuła jest bardzo ciekawa, jednak niestety brakuje wartkiej akcji. Niektóre opisy trochę za długie i nudne. Liczyłam na to, że druga część będzie równie dobra jak poprzednia, niestety moje uczucia są mieszane. Jest trochę dobrej akcji ale niestety na taką objętość książki przeważają bardzo szczegółowe, nudne opisy i niczym. W moim odczuciu jeśli książka jest pisana w tomach, to każda część powinna zamknąć jakiś wątek, a kolejna rozpocząć następny. Plusem dla powieści jest to, że skandynawskie tło bardzo pasuje do mrocznych tajemnic jakie są w niej skrywane. Z reguły nie lubię politycznych kryminałów mają dla mnie za ciężki klimat, jednak pierwsza część była bardziej ciekawa. Mam nadzieję, że autor w trzeciej części sprawi, że nie będę mogła się od niej oderwać, ta przyznam szczerze dokończyłam na siłę.
POLECAM
Dziękuję wydawnictwu EDITIO BLACK za udostępnienie egzemplarza do recenzji.
· Autor: Henrik Jens Jensen
· Tytuł : Mroczni ludzie
· Język oryginalny: duński
· Kategoria: literatura piękna
· Gatunek: thriller/sensacja/kryminał
· Forma: powieść
· Ilość stron: 488
· Rok pierwszego wydania: 2014
· Tytuł : Mroczni ludzie
· Język oryginalny: duński
· Kategoria: literatura piękna
· Gatunek: thriller/sensacja/kryminał
· Forma: powieść
· Ilość stron: 488
· Rok pierwszego wydania: 2014
. Rok pierwszego wydania polskiego: 2019
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz